Nëngrup pune për legjislacionin horizontal

Legjislacioni i sektorit horizontal mbulon çështje të ndryshme që përfshijnë fusha të ndryshme mjedisore, ndryshe nga legjislacioni që zbatohet për një sektor specifik, p.sh. ujin ose ajrin. Në vend që të rregullojnë një fushë të veçantë, këto pjesë të legjislacionit janë më procedurale. Ato ofrojnë metoda, procedura dhe mekanizma që synojnë integrimin e mjedisit në fushat e tjera të politikave dhe përmirësimin e vendimmarrjes dhe zhvillimin dhe zbatimin e legjislacionit. Kapitulli 27 adresoi 7 Direktiva dhe 1 Rekomandim në nën-kapitullin e Legjislacionit Horizontal:

1. Direktiva 2011/92/BE për Vlerësimin e Ndikimit Mjedisor (EIA). Ajo ka për qëllim të sigurojë një nivel të lartë të mbrojtjes së mjedisit përmes integrimit të konsideratave mjedisore në përgatitjen dhe autorizimin e projekteve. Përcakton procesin e vlerësimit të ndikimit mjedisor i cili siguron që projektet të cilat mund të kenë efekte të rëndësishme në mjedis, të bëhen objekt i një vlerësimi, përpara se të autorizohen.
2. Direktiva 2001/42 /EC për Vlerësimin Strategjik Mjedisor (VSM). Ajo ka për qëllim të sigurojë një nivel të lartë të mbrojtjes së mjedisit dhe që konsideratat mjedisore të merren parasysh gjatë përgatitjes, miratimit dhe zbatimit të planeve dhe programeve. Promovon zhvillimin e qëndrueshëm duke siguruar që vlerësimi mjedisor të kryhet gjatë përgatitjes dhe përpara miratimit të planeve dhe programeve të caktuara që mund të kenë efekte të rëndësishme në mjedis.
3. Direktiva 2003/4/EC për Njohjen me Informacion Mjedisor. Ajo përshtat plotësisht legjislacionin kombëtar të vendeve të BE-së me Konventën e Aarhusit 1998 për njohjen me informacion, pjesëmarrjen publike dhe aksesin në drejtësi për çështjet mjedisore. Garanton njohjen e publikut me informacionin mjedisor që mbahet nga, ose për, autoritetet shtetërore, si me kërkesë ashtu edhe përmes shpërndarjes aktive.
4. Direktiva 2003/35/EC për Pjesëmarrjen Publike. Ajo kontribuon në zbatimin e detyrimeve që rrjedhin nga Konventa Aarhus, sidomos duke (a) parashikuar pjesëmarrjen publike në lidhje me hartimin e disa planeve dhe programeve për mjedisin; (b) përmirësuar pjesëmarrjen publike dhe duke ofruar akses në drejtësi.
5. Direktiva 2004/35/CE për Përgjegjësinë Mjedisore. Parashtron rregullat bazuar në parimin ndotësi paguan. Kjo do të thotë që një kompani që shkakton dëm mjedisore është përgjegjëse për të dhe duhet të ndërmarrë masat e nevojshme parandaluese ose korrigjuese dhe të mbulojë të gjitha kostot e lidhura. Direktiva përcakton dëmin mjedisor si: (a) dëm që ndikon ndjeshëm në gjendjen mjedisore (ekologjike, kimike ose sasiore) të burimeve ujore, siç përcaktohet në Direktivën e BE-së për Ujërat dhe Direktivën e Strategjisë së Mjedisit Detar; (b) dëmtimi i tokës duke krijuar një rrezik të konsiderueshëm ndaj shëndetit të njeriut; (c) dëm i specieve të mbrojtura dhe habitateve natyrore që ndikojnë negativisht në konservim siç përcaktohet në Direktivën për konservimin e shpendëve të egër dhe Direktivën e habitateve natyrore.
6. 6. Direktiva 2007/2/EC për Infrastrukturën për Informacion Hapësinor në Komunitetin Europian, (INSPIRE). Ajo parashtron rregulla të përgjithshme që krijojnë infrastrukturën për informacionin hapësinor në Europë për qëllimet e politikave mjedisore të Bashkimit Europian dhe për politikat ose aktivitetet që mund të kenë ndikim në mjedis. Infrastruktura europiane ngrihet mbi atë të informacionit hapësinor që është krijuar dhe që funksionon nga vendet e BE-së. Direktiva INSPIRE zbatohet për të dhënat hapësinore (çdo e dhënë me referencë të drejtpërdrejtë ose të tërthortë për një vendndodhje specifike ose zonë gjeografike, siç janë adresat, rrjetet e transportit, ngritjet dhe përdorimi i tokës) që (a) mbulojnë fushat ku vendet e BE-së kanë të drejta juridiksionale; (b) ekzistojnë në format elektronik; (c) mbahen nga ose në emër të një autoriteti shtetëror ose një organi tjetër që përdor rrjetin; (d) lidhen me informacionin mjedisor. Vendet e BE-së janë përgjegjëse për tu siguruar që metadata (informacioni që përshkruan tërësinë e të dhënave hapësinore dhe shërbimet e të dhënave hapësinore, duke bërë të mundur zbulimin, inventarin dhe përdorimin e tyre) të krijohen për tërësinë e të dhënave të ndryshme hapësinore mjedisore https://eur-lex.europa.eu/ përmbajtje ligjore / EN / LSU /? uri = CELEX: 32007L0002 - keyterm_E0003dhe shërbimet e listuara në legjislacion.

7. Direktiva 2008/99/EC për Krimin Mjedisor. Ajo përcakton disa vepra të rënda që janë të dëmshme për shëndetin e njeriut ose mjedisin dhe kërkon që vendet e BE-së të prezantojnë dënime efektive dhe proporcionale që frenojnë vepra të tilla, pavarësisht nëse ato janë kryer me dashje ose nga pakujdesia e rëndë. Këto vepra penale përfshijnë: (a) shkarkimin, derdhjen, ose përndryshe çlirimin e materialeve të rrezikshme në ajër, tokë ose ujë; (b) mbledhjen, transportimin, rikuperimin ose asgjësimin e mbetjeve të rrezikshme; (c) transportimin e sasive të dallueshme të mbetjeve; (d) operimin e një impianti industriale që kryen veprimtari të rrezikshme ose ruan substanca të rrezikshme (p.sh. fabrika që prodhojnë bojëra ose kimikate); (e) prodhimin, trajtimin, ruajtjen, përdorimin, transportimin, importimin, eksportimin ose asgjësimin e materialit bërthamor dhe materialeve të rrezikshme radioaktive; (f) vrasjen, posedimin ose trafikimin në sasi të konsiderueshme të specieve të mbrojtura të kafshëve dhe bimëve; (g) dëmtimin e habitateve të mbrojtura; (h) prodhimin, tregtimin ose përdorimin e substancave që hollojnë shtresën e ozonit (p.sh. kimikatet në fikset e zjarrit ose tretës pastrimi).
8. Rekomandim për Kriteret Minimale për Inspektimet Mjedisore (RMCEI). Ai përcakton kritere minimale për organizimin, kryerjen, ndjekjen dhe publikimin e rezultateve të inspektimeve mjedisore në të gjitha Shtetet Anëtare me qëllim përmirësimin e pajtueshmërisë dhe sigurimin që legjislacioni i mjedisit të BE-së të zbatohet dhe të zbatohet në mënyrë më konsistente.